Υπάρχουν διαφορετικές μέθοδοι εκχύλισης για φρούτα. Κανονικά είναι
1. Λυοφιλοποιημένο
2. Θερμική ξήρανση (ζεστός αέρας, φούρνος μικροκυμάτων, αντλία θερμότητας, θερμική ξήρανση κενού)
3. Στεγνώστε με ψεκασμό
Η λυοφιλοποίηση είναι η κατάψυξη ουσίας που περιέχει μεγάλη ποσότητα νερού για να κρυώσει εκ των προτέρων σε στερεό και στη συνέχεια να εξαχνωθεί απευθείας το στερεό νερό υπό συνθήκες κενού, με αυτόν τον τρόπο, η ίδια η ουσία παραμένει στο ράφι πάγου όταν καταψυχθεί. . Και τα θρεπτικά στοιχεία που διατηρούνται με λυοφιλοποίηση είναι γενικά τα περισσότερα σε σύγκριση με τις άλλες δύο μεθόδους.
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι το κόστος παραγωγής είναι πολύ υψηλό. Βασικά, 1 κιλό σκόνης φρούτων κοστίζει περισσότερα από τριάντα δολάρια, που είναι τόσο ακριβό από άλλες μεθόδους ξήρανσης. Επίσης, η λυοφιλοποιημένη σκόνη είναι εύκολο να αλλοιωθεί εάν αποθηκεύεται ακατάλληλα.
Η θερμική ξήρανση είναι η θέρμανση και η εξάτμιση του νερού στα φρούτα. Είναι η απλούστερη και εύκολη μέθοδος ξήρανσης και το πιο σημαντικό, το κόστος παραγωγής είναι πολύ χαμηλό.
Ωστόσο, τα θρεπτικά στοιχεία θα μειωθούν περισσότερο σε σύγκριση με τη μέθοδο λυοφιλοποίησης. Η ξήρανση στο φούρνο μικροκυμάτων θα βλάψει περισσότερο τα ενεργά θρεπτικά συστατικά των φρούτων.
Η ξήρανση με ψεκασμό είναι ο τρόπος μετά τον ψεκασμό του χυμού φρούτου ή του πολτού φρούτων στον θάλαμο ξήρανσης, η υγρασία εξατμίζεται γρήγορα σε επαφή με ζεστό αέρα για να ληφθεί ένα αποξηραμένο προϊόν. Γενικά, σε αυτή τη μέθοδο ξήρανσης χρησιμοποιείται γενικά υδατοδιαλυτή ή στιγμιαία σκόνη φρούτων. Οι περισσότεροι αυτού του τύπου η μέθοδος χρησιμοποιείται σε ποτά που έχουν υψηλότερη ζήτηση για διαλυτότητα.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουν-08-2022
